معنی پنبه نهادن در لغت نامه دهخدا

قرار دادن پنبه در جامه یا جز آن:، بجذب امر کشی حرف از زبان سکوت، بدست نهی نَهْی ْ پنبه در دهان صدا.، ظهوری (از آنندراج)،، کنایه از فریب دادن باشد. (برهان قاطع) (رشیدی)، کنایه از راضی ساختن کسی در امری. (برهان قاطع)، کنایه از روانه کردن کسی بجائی. (برهان قاطع) :، سایه را پنبه برنه احمدوار، تا شود ابر سایبان خلوت.، خاقانی.، عقل جولاهی است زودش پنبه نه منصوروار، تا چه خواهی کرد این اشتردل جولاه را.، مولوی (از فرهنگ رشیدی)

معنی پنبه نهادن در فرهنگ لغت هوشیار

قرار دادن پنبه در جامه یا جز آن، فریب دادن، راضی ساختن کسی در امری، روانه کردن کسی بجایی

معنی پنبه نهادن - جستجوی لغت در جدول جو

پنبه نهادن(وَ)

لغت نامه دهخدا

پنبه نهادن

فرهنگ لغت هوشیار

دنبه نهادن

(نَ / نِ زَ دَ)

فریب دادن. (ناظم الاطباء) (از برهان) (از آنندراج) (از غیاث). کنایه است از فریب دادن، چه، برای شکار حیوانات اغلب دنبه در تله گذارند:
اجلم دنبه نهد از برۀ چرخ شما
همچو آهوبره مشغول چرایید همه.
خاقانی.
ترا از گوسفند چرخ دنیا می نهد دنبه
تو برگاو زمین برده اساس قصر و بنیانش.
خاقانی.
، کنایه از سحر کردن برای کاستن و گداختن کسی. (آنندراج). کنایه از شعبده کردن. (ناظم الاطباء) :
شب را ز گوسفند نهددنبه آفتاب
تا کاهش دقش به مکافا برافکند.
خاقانی.
رجوع به دنبه گداز و دنبه دادن شود

لغت نامه دهخدا

پیشه نهادن

(هََ)

پیشه کردن. پیشه ساختن. کار و عمل خود قرار دادن: فسق و فجور آغاز کرد و مبذری پیشه نهاد. (سعدی)

لغت نامه دهخدا

دنده نهادن

(شُ دَ)

کنایه از قبول کردن و رغبت کردن است عموماً و قبول معاشرت را گویند خصوصاً

لغت نامه دهخدا

پنبه دهان

(پَمْ بَ / بِ دَ)

پنبه دهن:
پنبه دهانی به زمان دراز
با همه کس گرم سر و سوزساز.
امیرخسرو (از آنندراج)